لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ

دانلود عکس نوشته در اندازه مربعی (2394 بار دانلود شده) دانلود عکس نوشته در اندازه استوری (2455 بار دانلود شده)

وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابِي لَشَدِيدٌ «7»

و (نيز به يادآور) هنگامى كه پروردگارتان اعلام فرمود: همانا اگر شكر كنيد، قطعاً (نعمت‌هاى) شما را مى‌افزايم، و اگر كفران كنيد البتّه عذاب من سخت است.

جلد 4 – صفحه 389

نکته ها

اين آيه، مهم‌ترين و صريح‌ترين آيه قرآن در مورد شكر نعمت و يا كفران آن است، كه بعد از آيه‌ى مربوط به نعمت آزادى و تشكيل حكومت الهى، به رهبرى حضرت موسى مطرح شده است و اين، رمز آن است كه حكومت الهى و رهبر آسمانى مهم‌ترين نعمت‌هاست، و اگر شكرگزارى نشود خداوند مردم ناسپاس را به عذاب شديدى گرفتار مى‌كند.

شكر نعمت مراحلى دارد:

الف: شكر قلبى كه انسان همه‌ى نعمت‌ها را از خداوند بداند.

ب: شكر زبانى، نظير گفتن‌ «الْحَمْدُ لِلَّهِ».

ج: شكر عملى كه با انجام عبادات و صرف كردن عمر و اموال در مسير رضاى خدا و خدمت به مردم به دست مى‌آيد.

امام صادق عليه السلام فرمود: شكر نعمت، دورى از گناه است و نيز فرمود: شكر آن است كه انسان نعمت را از خدا بداند (نه از زيركى و علم و عقل و تلاش خود يا ديگران) و به آنچه خدا به او داده راضى باشد و نعمت‌هاى الهى را وسيله‌ى گناه قرار ندهد، شكر واقعى آن است كه انسان نعمت خدا را در مسير خدا قرار دهد. «1»

شكر در برابر نعمت‌هاى الهى بسيار ناچيز و غيرقابل ذكر است، به قول سعدى:

بنده همان به كه زتقصير خويش‌

عذر به درگاه خدا آورد

ورنه سزاوار خداوندي اش‌

كس نتواند كه بجا آورد

در حديث مى‌خوانيم كه خداوند به موسى وحى كرد: حقّ شكر مرا بجا آور. موسى گفت: اين كار امكان ندارد، زيرا هر كلمه‌ى شكر نيز شكر ديگرى لازم دارد. وحى آمد: همين اقرار تو و اين كه مى‌دانى هر چه هست از من است، بهترين شكر من است. «2»

به گفته‌ى روايات، كسى كه از مردم تشكر نكند از خدا نيز تشكر نكرده است. «من لم يشكر المنعم من المخلوقين لم يشكر الله». «3»


«1». تفسير نمونه.

«2». تفسيرنمونه.

«3». بحار، ج 71، ص 44.

جلد 4 – صفحه 390

اگر نعمت خدا را در مسير غير حقّ مصرف كنيم، كفران نعمت و زمينه كفر است. «لَئِنْ كَفَرْتُمْ»، «بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْراً» «1» كسانى‌كه نعمت خدا را به كفر تبديل كردند.

پیام ها

1- سنّت خداوند بر آن است كه شكر را وسيله‌ى ازدياد نعمت قرار داده و اين سنّت را قاطعانه اعلام كرده است. «تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ»

شكر نعمت نعمتت افزون كند

كفر نعمت از كفت بيرون كند

2- خدا براى تربيت ما، شكر را لازم كرد نه آنكه خود محتاج شكر باشد. «رَبِّكُمْ»

3- با شكر، نه تنها نعمت‌هاى خداوند بر ما زياد مى‌شود، بلكه خود ما نيز رشد پيدا مى‌كنيم، زياد مى‌شويم و بالا مى‌رويم. «لَأَزِيدَنَّكُمْ»

4- كيفر كفران نعمت، تنها گرفتن نعمت نيست، بلكه حتّى گاهى نعمت سلب نمى‌شود، ولى به صورت نقمت و استدراج در مى‌آيد تا شخص، كم‌كم سقوط كند. «لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابِي لَشَدِيدٌ»


«1». ابراهيم، 28.

 

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سه × 3 =