دانلود عکس نوشته در اندازه مربعی (290 بار دانلود شده)
دانلود عکس نوشته در اندازه استوری (485 بار دانلود شده)
غدير در قرآن
دو مطلب جداى از هم در اين آيه بيان شده است، يك مطلب مربوط به تحريم گوشتهاى حرام، مگر در موارد اضطرار و مطلب ديگر مربوط به كامل شدن دين و يأس كفّار كه اين قسمت كاملًا مستقلّ است، به چند دليل:
الف: يأس كفّار از دين، به خوردن گوشت مردار يا نخوردن آن ارتباطى ندارد.
ب: رواياتى كه از طريق شيعه و سنى در شأن نزول آيه آمده، در مقام بيان جملهى «الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا» و «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ» است، نه مربوط به جملات قبل و بعد از آن، كه درباره احكام مردار است.
ج: طبق روايات شيعه و سنّى، اين قسمت از آيه: الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ … پس از نصب علىّبن ابىطالب عليهما السلام به امامت در غديرخم نازل شده است.
د: غير از دلائل نقلى، تحليل عقلى نيز همين را مىرساند، چون چهار ويژگى مهم براى آن روز بيان شدهاست: 1. روز يأس كافران، 2. روز اكمال دين، 3. روز اتمامنعمت الهى بر مردم، 4. روزى كه اسلام به عنوان «دين» و يك مذهب كامل، مورد پسند خدا قرار گرفته است.
حال اگر وقايع روزهاى تاريخ اسلام را بررسى كنيم، هيچ روز مهمى مانند: بعثت، هجرت، فتح مكّه، پيروزى در جنگها و … با همهى ارزشهايى كه داشتهاند، شامل اين چهار صفت مهم مطرح شده در اين آيه نيستند؛ حتّى «حجّةالوداع» هم به اين اهميّت نيست؛ چون حج، جزئى از دين است، نه همهى دين.
- امّا بعثت، اوّلين روز شروع رسالت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله است كه هرگز نمىتوان گفت روز اوّل بعثت، دين كامل شده است.
- امّا هجرت، روز هجرت پيامبر صلى الله عليه و آله به فرمان خداست، روز حملهى كفّار به خانه پيامبر است، نه روز يأس آنان.
- امّا روزهاى پيروزى در جنگ بدر و خندق و … تنها كفّارى كه در صحنهى نبرد بودند، مأيوس مىشدند، نه همهى كفار، در حالى كه قرآن مىفرمايد: الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا …
همه كفّار مأيوس شدند.
- امّا حجّةالوداع كه مردم آداب حج را در محضر پيامبر صلى الله عليه و آله آموختند، تنها حج مردم با آموزش پيامبر كامل شد، نه همهى دين در حالى كه قرآن مىفرمايد: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ»
- امّا غديرخم روزى است كه خداوند فرمان نصب حضرت على را به جانشينى پيامبر صلى الله عليه و آله صادر كرد، تنها آن روز است كه چهار عنوان ذكر شده در آيه «أَكْمَلْتُ، أَتْمَمْتُ، رَضِيتُ، يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا» با آن منطبق است.
- امّا يأس كفّار، به خاطر آن بود كه وقتى تهمت وجنگ وسوءقصد بر ضد پيامبر، نافرجام ماند، تنها اميد آنها مرگ پيامبر صلى الله عليه و آله بود. نصب علىّبن ابىطالب عليهما السلام به همه فهماند كه اگر آن حضرت پسرى مىداشت، بهتر از على نبود وبا مرگ او دين او محو نمىشود؛ زيرا شخصى چون علىّبن ابىطالب عليهما السلام جانشين پيامبر صلى الله عليه و آله و رهبر امّت اسلام خواهد بود.
اينجا بود كه همهى كفّار مأيوس شدند.
- امّا كمال دين، به خاطر آن است كه اگر مقرّرات وقوانين كامل وضع شود، ليكن براى امّت و جامعه، رهبرى معصوم وكامل تعيين نشود، مقرّرات ناقص مىماند.
- امّا اتمام نعمت، به خاطر آن است كه قرآن بزرگترين نعمت را نعمت رهبرى وهدايت معرّفى كرده است، اگر پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله از دنيا برود ومردم را بىسرپرست بگذارد، كارى كرده كه يك چوپان نسبت به گله نمىكند. چگونه بدون تعيين رهبرى الهى نعمت تمام مىشود.
- امّا رضايت خداوند، براى آن است كه هرگاه قانون كامل ومجرى عادل بهم گره بخورد، رضايت پروردگار حاصل مىشود.
اگر هر يك از اكمال دين، اتمام نعمت، رضايت حقّ و يأس كفّار به تنهايى در روزى اتفاق افتد، كافى است كه آن روز از «ايّاماللّه» باشد. تا چه رسد به روزى مثل غدير، كه همهى اين ويژگىها را يك جا دارد. به همين دليل در روايات اهلبيت عليهم السلام عيد غدير از بزرگترين اعياد به شمار آمده است.
آثار اشيا، گاهى مترتّب بر جمعبودن همه اجزاى آن است، مثل روزه كه اگر يك لحظه هم پيش از اذان، افطار كنيم، باطل مىشود، از اين جهت كلمه «تمام» به كار رفته است: «أَتِمُّوا الصِّيامَ إِلَى اللَّيْلِ» و گاهى به گونهاى است كه هر جزء، اثر خود را دارد، مثل تلاوت آيات
جلد 2 – صفحه 238
قرآن كه كمالش در تلاوت همهى آن است و هر قدر هم خوانده شود، ثواب دارد. گاهى بعضى اجزا به گونهاى است كه اگر نباشد، يك مجموعه ناقص است، هر چند همهى اجزاى ديگر هم باشد، مثل خلبان و راننده كه هواپيما و ماشين بدون آنها بىثمر و بىفايده است.
رهبرى و ولايتِ حقّ هم چنين است، چون انسان را با خدا گره مىزند و بدون آن، آفريدهها و نعمتها به نقمت تبديل مىشود وانسان را به خدا نمىرساند.