أَللّهُمَّ ارْزُقْنی شَفاعَةَ الْحُسَیْنِ یَومَ الْوُرُودِ

دانلود عکس نوشته در اندازه مربعی (680 بار دانلود شده) دانلود عکس نوشته در اندازه استوری (521 بار دانلود شده)

♦️شفاعت امام حسین(ع) در قیامت


. ◀️ما شیعیان معتقدیم که معصومین (ع) و اولیای الهی خصوصاَ امام حسین (ع) دارای مقام شفاعت هستند به همین جهت در زیارتنامه هاى حسینى کراراً از خداوند به وسیله آن حضرت تقاضاى شفاعت مى کنیم .


◀️در سجده اى که در پایان زیارت عاشوراى حسینى انجام مى شود بعد از حمد و ستایش خداوند خدا را به سبب تحمّل مصیبت آن حضرت شکر مى گوییم ، سپس عرضه مى داریم :
.
.
«أَللّهُمَّ ارْزُقْنی شَفاعَةَ الْحُسَیْنِ یَومَ الْوُرُودِ
.
.
خدایا شفاعت حسین را روز ورود در صحنه محشر به من روزى کن »
.
.
♦️و به دنبال آن مى افزاییم:
.
. « وَثَبِّتْ لِی قَدَمَ صِدْق عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَأَصْحابِ الْحُسَیْنِ الَّذینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ(علیه السلام)
.
. ◀️خداوند گام هاى مرا از روى صدق نزد خودت ، با حسین و یارانش ثابت بدار همان یارانى که خون خود را تقدیم او کردند .»
.
. . استجابت دعا زیر قبّه آن حضرت و بودن شفا در تربت پاکش جلوه هاى دیگرى از این شفاعت عظمى است . و این که در روایات آمده که امام حسین(علیه السلام) هنگام وداع با حرم جدّش لحظاتى در خواب فرو رفت و در عالم رؤیا این سخن را از جدش شنید: «اِنَّ لَکَ فِى الْجَنَّةِ دَرَجاتٌ لاتَنالُها اِلاّ بِالشَّهادَةِ
.
.
براى تو مقامى نزد خدا تعیین شده که جز با شهادت به آن نمى رسى ».1
.
.
◀️به یقین یکى از شؤون این مقام، همان مقام شفاعت است .
.
. . آیا شفاعت به این معناست که من هر گناهى را مى خواهم مرتکب شوم ، و هر وظیفه واجبى را بخواهم ترک گویم و بعد دست تمنّا به سوى آن حضرت دراز کرده و او را شفیع خود در درگاه خداوند قرار دهم 
.
. . به یقین چنین نیست ، شفاعت معصومین و اولیاى الهى(علیهم السلام) چراغ سبز براى انجام گناه نیست ، بلکه به عکس یک عامل بازدارنده در برابر گناه است ، زیرا من به هنگام تقاضاى شفاعت مى گویم اگر لغزشى از من سر زد باید مراقب باشم آلوده گناه نشوم تا رابطه من با اولیاى الهى قطع نگردد و روى این را داشته باشم که از آن حضرات بخواهم شفیع من در درگاه خداوند غفور و رحیم باشند . . . ◀️ما شیعیان که امید به شفاعت معصومین (ع) داریم باید هنگامى که در مجالس عزاى آنان شرکت مى کنیم و از وعّاظ گرامی، شجاعت ها، فداکارى ها، مبارزه با شرک و ظلم و باطل و دفاع آنها از حق را می شنویم ، تصمیم بگیریم که به پیشوایان بزرگ خود اقتدا کنیم و گامى در جاى گام هاى آن حضرات بگذاریم و در حلقه پیروان آنان درآییم و این خود نوعى شفاعت تکوینى است.
.

پی نوشت ها :
1- بحارالانوار، ج 44، ص 313 و 328
2- اهداف قیام حسینی ، ص 117

 

دیدگاه کاربران
  • مرتضی سهولی 3 شهریور 1399

    اقا دستتوتن درد نکنه بابت عکسا فقط اگه میشه سایز دکستاپ هم بزارین

  • احمد 6 آبان 1401

    نمیدونم چرا این جام،فقط دیشب خواب دیدم که تو ی دنیای دیگه ام،موجودات ترسناک،و ی موجود که انگار درگیر عذاب چندش آوری بود،نمیدوتم بگم یا نه،فقط ازم خواست اگر تونستم کاری کنم از عذابش قدری کم بشه،با این ذکر ازونجا رها شدم،در حالی که در بیداری اصلا عادت به این ذکر ندارم،اللهم الرزقنی شفاعه الحسین یوم قبل الورود

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نه − پنج =