?وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ «56 ذاریات » ما أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَ ما أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ «57 ذاریات» . . ?و جن و انس را نيافريدم مگر براى آنكه مرا عبادت كنند. و من از آنان هيچ رزقى نمىخواهم و نمىخواهم كه به من طعام دهند. . . ?إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ «58 ذاریات» . . زيرا خداوند است آن روزى رسانِ نيرومندِ استوار. . . ◀️نکته ها? . . ♦️در حديثى از امام حسين عليه السلام مىخوانيم: خداوند مردم را نيافريد مگر براى معرفت و شناختن و چون او را شناختند، او را عبادت مىكنند و هر كه او را عبادت كند، از بندگى غير او بىنياز مىشود. (تفسير نمونه) . . ♦️جنّ، قبل از انسان آفريده شده و داراى تكليف است. در اين آيه نيز نامش قبل از انسان آمده است. «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ» . . . ?پیام ها? . . 1- جنّ و انس در تكليف مشتركند. الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ … لِيَعْبُدُونِ . . 2- عبادت كردن بشر و الهى شدن مردم مهم است، نه عبادت شدن خداوند. . . «لِيَعْبُدُونِ» (نفرمود: «لأعبد» تا من عبادت شوم.) . . 3- لازمهى عبادت، معرفت معبود است، پس آفرينش جن و انس براى شناخت حقّ و حركت در راه خداوند است. «لِيَعْبُدُونِ» . . 4- انسان در معرض غفلت و نسيان است و بايد پيوسته هدفش را به او تذكّر داد. وَ ذَكِّرْ … ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ … . . 5- خداوند بى نياز است و عبادتى كه از جن و انس مىخواهد، به خاطر احتياج او نيست بلكه به خاطر رشد آنهاست. و ما أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ … . . 6- كسى كه خودش رزّاق است، چه نيازى به رزق بندگان دارد. ما أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ … إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ . . 7- تمام امكانات و تخصّصها و ابزارها، وسيله و بستر رسيدن به رزق است ولى روزى رسان تنها خداست. «إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ» . . 8- خداوند در توان روزىرسانى كمبودى ندارد. «هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ» . . 9- با گذشت زمان، قدرت روزى رسانى خداوند كمرنگ نمىشود. «الْمَتِينُ» ( «متين» به معناى ثابت و استوار است) . . ?منبع تفسیر : تفسیر نور حجتالاسلام قرائتی . . . ? @AtreQuran ? . .