◀️امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در کلام امیرالمومنین امام علی علیه السلام ?
?امام علی علیه السلام آنجا که سخن از حضرت مهدی علیه السلام به میان می آید، به سینه خود اشاره کرده و آهی کشیده، می فرماید: «آه آه شَوْقا اِلَی رُؤْیَتِهِ؛(1)
آه آه چقدر به دیدار او(مهدی) مشتاقم!»
? و در نهج البلاغه می فرماید: «أَلَا بِأَبِی وَ أُمِّی مِنْ عِدَّةٍ أَسْمَائُهُمْ فِی السَّمَاءِ مَعْرُوفَةٌ وَ فِی الْأَرْضِ مَجْهُولَة؛(2) آگاه باشید! آنان که پدر و مادرم فدایشان باد، از کسانی هستند که نام آنها در آسمان معروف و در زمین ناشناخته است.»
◀️امیر مؤمنان علیه السلام در مورد صفات ظاهری آن حضرت نیز می فرماید: «هُوَ شَابٌّ مَرْبُوعٌ حَسَنُ الْوَجْهِ حَسَنُ الشَّعْرِ یَسِیلُ شَعْرُهُ عَلَی مَنْکِبَیْهِ وَ نُورُ وَجْهِهِ یَعْلُو سَوَادَ لِحْیَتِهِ وَ رَأْسِهِ بِأَبِی ابْنُ خِیَرَةِ الْإِمَاءِ؛(3) او جوانی چهار شانه، نیکو صورت و نیکو موی می باشد که موی او بر شانه هایش فرو ریخته و درخشندگی چهره اش، سیاهی موی محاسن و سر او را تحت الشعاع قرار می دهد. پدرم فدای او باد که فرزند بهترین بانوان است.»
دیده در هجر تو شرمنده هجرانم کرد بسکه شبها گهر اشک بدامانم کرد
شمه ای از گل روی تو به بلبل گفتم آن تنک حوصله رسوای گلستانم کرد
گوشه ای از غم هجران تو گفتم با شمع آنقدر سوخت که از گفته پشیمانم کرد
آن حضرت در سخن دیگری در نهج البلاغة امام زمان علیه السلام را این گونه می ستاید: «اللَّهُمَّ بَلَی لَا تَخْلُو الْأَرْضُ مِنْ قَائِمٍ لِلَّهِ بِحُجَّةٍ إِمَّا ظَاهِراً مَشْهُوراً وَ إِمَّا خَائِفاً مَغْمُوراً؛(4) آری خداوندا! زمین هیچ گاه از حجت الهی خالی نیست که برای خدا جبا برهان روشنج قیام کند. جآن حجت و امامج یا ظاهر و مشهور و یا ترسان و مستور است.» و در همانجا می فرماید: «به خدا سوگند که تعدادشان اندک است، ولی نزد خداوند بزرگ مقدارند؛ جچراج که خداوند بزرگ به وسیله آنان حجتها و نشانه های خود را نگاه می دارد تا به کسانی که همانندشان هستند، بسپارند …؛ آنان که دانش و نور حقیقت بینی بر قلبشان تابیده و روح یقین را دریافته اند که با آنچه خوشگذرانها دشوار می شمردند و با آنچه ناآگاهان از آن هراس داشتند، انس گرفتند. در دنیا با بدنهایی زندگی می کنند که ارواحشان به جهان بالا پیوند خورده است. آنان جانشینان خدا در زمین و دعوت کنندگان مردم به دین خدایند.» آن گاه فرمود: «آه آه شَوْقاً إِلَی رُوءْیَتِهِمْ؛(5) آه آه! چه قدر مشتاق دیدارشان هستم.»
به هر جا می رسم جای تو خالیست بجز یاد تو همراز دلم نیست
مخصوصا دوران ظهور آن حضرت و استقرار حکومت عادلانه او که جمال و کمال، دولت و صولت گرد هم آمده، سخت مورد اشتیاق امیرمؤمنان بوده است؛ لذا فرمود: «یَا شَوْقَاهْ إِلَی رُوءْیَتِهِمْ فِی حَالِ ظُهُورِ دَوْلَتِهِمْ؛(6) چقدر مشتاق دیدار آنها هستم، در آن زمان که در ظهور دولتشان به سر می برند!»
?پی نوشت ها:
1. بحارالانوار، محمد باقر مجلسی، ج 51، ص 115، ذیل روایت 13.
2. نهج البلاغة، محمد دشتی، خطبه 187، ص 368.
3. بحارالانوار، ج 51، ص 36، ح 6؛ روزگار رهایی، کامل سلیمان، ترجمه علی اکبر مهدی پور، ج 1، ص 123؛ کتاب الغیبة، شیخ طوسی، مؤسسه معارف اسلامی، ص 47.
4. کمال الدین، شیخ صدوق، انتشارات مسجد جمکران، دوم، 1382، ج 1، صص 542 ـ 543؛ نهج البلاغة، حکمت 147.
5. همان.
6. الکافی، محمد بن یعقوب کلینی، دار التعارف، ج 1، ص 235، ح 3.
